Ağaya Domuz Garibe omuz

AĞAYA DOMUZ
GARİBE OMUZ

Ağanın kesesi parasız kalmaz
Garibi kimseler arayıp sormaz
Ağa ağabeysiz dayısız olmaz
Garibim düzene darılır gider

Ağanın ipekten sırma gömleği
Önüne serili kırk tür yemeği
Garibin çatlamış, pişmez çömleği
Yüreği ikiye yarılır gider

Kendi, eşi, oğlu tatilde kızı
Her yıl yurt dışında geçirir yazı
Nerede konuşsa dinlenir sözü
Garibim lafını yutkunur gider

İhale, hakediş, kopar curcuna
Aldığı parayla gider haccına
Bakmaz kul hakkına, bakmaz acına
Garibim toz gibi görünür gider

Dünya hırsı kalpte yer etmiş onda
Eş dost uşak cümle dururlar yanda
En dipten zirveye çıkar bir anda
Garibim yerlerde sürünür gider

Kargayı kendine eder kllavuz
Çiftliğinde eksik sadece domuz
İki tane villa, içinde havuz
Garibim bir teştte arınır gider

Çevresi, abisi, hamisi çoktur
Sanki hiç günahı vebali yoktur
Göbeği patlamış karnı pek toktur
Garibin midesi kazınır gider

Ağanın adamı da adam olur
O da bir şekilde yolunu bulur
On pulun dokuzu bunlara kalır
Garibin umudu kırılır gider

Gider gardaş gider, herkes yoluna
Defterler verilir sağa, soluna
Garip gelir ise yolun sonuna
Önüne cennetler serilir gider
Domuzun defteri dürülür gider

Nazmi Saraçoğlu