Doğar doğmaz asıldılar şaplağa
Kundağında ağlattılar anamı
Bez yerine höllük denen toprağa
Konduğunda ağlattılar anamı
Değer değmez gün ışığı yüzüne
Irgat oldu Karayurt’un düzüne
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
DİLİNE, GÖNLÜNE VE KALEMİNE BİN BAREKALLAH ASLAN BEY KARDEŞİM. GERÇEKTEN DE ŞİİR GİBİ ŞİİR OLMUŞ.
HAYAT BİR İMTİHAN OLDUĞU İÇİN İMTİHAN GEREĞİ OLARAK BİR ÇOĞUMUZUN ANASI DA AĞLAMIŞTIR BABASI DA. NE YAPALIM KADERİN KESTİĞİ PARMAK ACISA DA KUL KISMINA NEBİLER VE VELİLER GİBİ SABRETMEK DÜŞER ANCAK. ZİRA KADERE İSYAN EDEN BAŞINI ÖRSE VURUP KIRARMIŞ.
HAYIRLI ÇALIŞMALAR.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta