Ağlattı Be! Şiiri - Turan Yükseloğlu

Ait olmadığı topraklarda doğan,
Otuz altı yaşına kadar orada yaşayan,
Sen Türksün, hadi git denip kovulan,
Varını-yoğunu, o yaşa kadar ömrünü,
Geride bırakıp bilmediği yere savrulan,
Yaşamak için ne iş bulmuşsa çalışan,
Genç yaşta bom-boş geçen gönlünü,
Ağız tadı ile geçmemiş genç ömrünü,
Sadece hayata tutunmak için yaşamış,
Kimsenin azında-çoğunda asla olmamış,
Ne doğduğu, ne de geldiği topraklara,
Tozlu-kirli, çapaklı-paslı mikroplara,
İsyan edip küsmemiş, yaşam için savaşmış,
Bir eşi, çocuğu, sıcak yuvası olmamış,
Yaş elli sekiz, yapayalnız hayat yaşamış,
Kimseye zararı olmamış, borç yapmamış,
Kanserle sessiz sedasız yalnız savaşmış,
Annesinin mezarını çif kat yaptırmış,
Beni annemin yayına defnedin demiş,
Üç dakika içinde kan kusarak vefat etmiş,
Kısmet bana imiş mezarını ben kazdım,
Ağlamaktan bu satırları zor yazdım,
Bir garip görürseniz hor görmeyin istedim.

Şair der; “ölüm kaderde var ürküntü vermiyor”
Bir de; “elle gelen düğün bayramdır” deniyor,
Olağan hale gelen doymaz kanser adam yeyiyor,
Ancak, artmasının bir nedeni olmalıdır denmiyor.