Ağlatmadan Git Şiiri - Bahattin Tonbul

Bensiz bu dünyada,gide bilirsen
Dönme geri bana,doğsada güneş
Tutmasan elimi,sara bilirsen
Yüreğime koydun,zaten bir ateş

Sensizilikten yalnız,kalıpda ölsem
Allah’ın seversen,ne olursun git
Dünyada tek kalıp,sonsuzda gülsem
Solduran çiçeği,alıp öyle git

Gülü özlesemde,rengi soluktur
Dikenli dalları,kalpde oluktur
Akar gider belki,çoluk çocuktur
Yüreğimi alıp,ağlatmadan git

Sevdalar büyüktür,aslını sakla
Verdiğim sevdayı gitmeden akla
Yetmiyor bu kalbim,atamam takla
Ruhumu alıpda,ağlatmadan git

Zamanın olsada,dönme birdaha
Sensiz yaşıyorum,hayat bir vaha
Mezarım küçücük,bana bir saha
Canımdan can alıp,ağlatmadan git

Dinmeyen nefreti,vermesen bana
Gülmeyen gözleri,süzmesen ona
Acıya tat katıp saklasam sana
Hakkını helal et,ağlatmadan git

Bahattin’im aşkta,savaşlarım var
Sevenler içinde,kurallarım var
Dönersen bana,helalın mı var
Geçmişi silmeden,ağlatmadan git
Bahattin Tonbul
8.8.2012