Ağlatma Gönül Şiiri - Gülşen Polat

Boynunu bükerek yüzüme bakma,
Bakışların hançer içimi yakma,
Ayrılık kolyesi boynuma takma,
Aşk oduna yanıp ağlatma gönül.

Sözlerin öldürür silahtan çıkma,
Senden büyük Mevla var hatır yıkma,
Seviyorum deyip çabukça bıkma,
Sahte sevdalara ağlatma gönül.

Aşkı sual edip beni sınama,
Perişanlığıma bakıp kınama,
Çıkar at yürekten sende tınama,
Sildir belleğini ağlatma gönül.

Çiğneyip bedeni, yarama basma,
Çıkarıp yüreği çengele asma,
Bu kadar vakurla kendini kasma,
Kimseye değmezmiş ağlatma gönül.

Cevahirdir sevda yükü çok ağır,
İçinde zelzele kulaklar sağır,
Duyulmaz ki sesin, feryat et bağır,
Çığlığın boşuna ağlatma gönül.

Gülşen’im ahım var elbet görülür,
Kabirler kazılıp duvar örülür,
Biter ak sayfalar defter dürülür,
Sorulur hesaplar ağlatma gönül.