Ağlatma Beni Şiiri - Sadık Kocabaş

AĞLATMA BENİ

Dermanı sen isen bu kor yangının,
Kapı kapı dolaştırıp yalvartma beni.
Susuz topraklara bir damla su diye,
Bulut ol, yağmur ol, ağlatma beni.

Dönüp de arkana sessiz gidersin,
Yüzüme bakmazsın, kaşını eğersin.
Uyusam kirpiğin ucunda gezersin,
Hayalde, düşte ağlatma beni.

Aklımı başımdan aldın alalı,
Dertsiz başımı derde sardın saralı.
Gelirsin, geçersin, olmazsın oralı,
Hıçkıra hıçkıra ağlatma beni.

Seven sevdiğine düşman olur mu?
Bir kere gülse pişman olur mu?
"Geliyorum" deyip de kaçmak olur mu?
Sabrın sonunda ağlatma beni.

Kalemsiz Şair'i hiçe sayarsın,
Dünyamı kararttın, dünyan kararsın.
Belki mezarlıkta taşım ararsın,
Huzuru mahşerde ağlatma beni.