Ağlatırsın Gökyüzünü Şiiri - Nurullah Bulat

Kameri de aşık ettin kendine
Bırak gülsün gece,  ağlatıp durma
Dayanmaz bu yürek, sensiz nefsime
Gösterip yüzünü, şehri karartma

Uyku bastırınca, gelme rüyama
Tutamam elini, uçsuz bucaksız...
Ayazdan titrerken, gelip sarılma
Artık bir başına, kaldın sevdasız

Değil resimleri, saçını bile
Hasretle yandığım, seni unutma
Gelir mi saatler artık geriye?
Sen bu mutluluğu, gökte arama

Bir kaç kadeh rakı, bin yıllık AŞK'a
Ezânlar şahidim, ben de çok sevdim.
Ruhuna, vuslata, AŞK'a Fatiha,
Bundan sonra sana, kal diyemezdim...