Ağlatan Kadın Şiiri - Eyyüp Enis Nebati

Gözlerim yorgun, geceden kaldım.
Dün gecede, sabahı zor ettim kadın.
Yine güneş doğdu, yeniden umut!
Bir bakışla, beni avlayan kadın.

Yolunu gözledim, camdan kapıdan.
Doğan bir güneş gibi doğdun uzaktan.
Ellerim titriyor, dolu heyecan!
Yaklaşıyor, beni tavlayan kadın.

Yanıma varınca, duracak sandım.
Sıcak bir rüzgâr gibi vurunca yandım!
Hıçkıra hıçkıra, doldu gözlerim,
Çocuk gibi beni, ağlatan kadın.

Ben seni severken, kendi canımdan.
Yüzüme bakmadan, geçtin yanımdan.
Yokluğun, canımı yakacağından.
Şöyle çekip beni, vursan be kadın!