Güz kapımı araladı
Odama eylül doluyor
Rüzgarların dağıttığı saçlarıma
Yine hüzün yağmurları yağacak
Bir parkın kıyısındaki banka oturup
Yalnızlığımı uyutacam dizlerimde
Belki de dalıp gidecek bakışlarım
Gözlerim dallardan kopup da
Düşen yapraklarda ağlayacak
Soyunacak ağaçlar
Ben giyinmeye başlarken
Güz kapımı araladı
Odama eylül doluyor
Ah ah bir bilseniz
Her yıl dönümünde
İçim nasıl kanıyor...
09 / 09 / 2008 Antalya
Kayıt Tarihi : 10.9.2008 10:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tam puanla kutlarım.
İNCİ GERMENLİLER
yaprakların döküldüğü çiçeklerin solduğu hüzün
mevsimi çok güzel ifade etmişsiniz.
Tebrikler Zerrin TAYFUR
TÜM YORUMLAR (6)