Ağlatamazsın Şiiri - Mehmet Aslan

Ağlatamazsın beni artık, kurudu göz pınarlarım,
Güldüremezsin beni artık, unuttu onu dudaklarım,
Bekletemezsin beni artık, kapandı bütün duraklarım,
Bulamazsın beni artık, söndü çünkü tüten ocaklarım.

Belki görürsün beni, fakat sadece gece rüyada,
Rüyalarda gerçekleşir, istersen kalmaz hülyada,
Hayır görmemiştir, bulamamıştır kimse riyada,
Ölümden başka, her şeyin çaresi vardır dünyada.

Sen sadece sen ol, dön gerçek kişiliğine,
Riyayı bırakırsan, emin olabilirsin sevildiğine,
Seversen ancak kavuşursun, asıl kimliğine,
Bırak inadı artık, dön seni sevdiğim benliğine.

Keskin sirkenin, küpünedir zararı biliyorsun,
Sirkeyi de geçtin, artık beni bitiriyorsun,
İnadını yenemiyorsun, biliyorum sende seviyorsun,
O seni yeniyor, bu yüzden için için eriyorsun.

Ne biçim bir şeysin sen, bunu inan bilemiyorum,
Nasıl vurduysan beni, seni aklımdan silemiyorum,
Ne garip bir duyguki, seni seviyorum diyemiyorum,
Bu yüzden bitirdin beni, kendime gelemiyorum.