Evresindeyim yüreğinin dört iklim
Dört iklim dolansam be sana gülüm
Hangi kuşakta olsan ne fark eder!
O masmavi hasrete, kıpkızıl ateşim
Susuz bir rakıya say da geç
Sen, sen ol unutma beni...
Dağ desen başında efkâr karından bilinir
Rüzgâr deyip, ele güne yakıştırma beni.
Suya kat bari gözünden yüreğim dökülsün
İster sel de, ister sen okyanus et
Susuz bir rakıya say da geç beni.
Hani hisli bir mühürdür ağlatan o ilk evre
Hani bilmeden atılan tohumun bu ilk günü
Kurtarmayacak hiç bir sonu aşk ile girilen
Öylece çıkamamak, susmak, delirmekte
Getirir dudağı, değdirir be gülüm
Susuz içilen katıksız rakıya
Şerefine kaldırdım, ağlat be beni...
Kayıt Tarihi : 4.7.2015 06:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!