Metroda bir bebek ağlar
Annenin mahcup bakışı
Gidecek bir yerim yok
Geri dönemeyecek kadar
Kayboldum
Bebek susmaz bazen
Bazen kalkan olarak kullanıp bebeği
İçeriye hıçkırarak
Bazen kendi annemi de
Çaresiz ve mahcup bırakıp
Gözlerimin yaşarabildiğini hatırlayacak kadar
Bazen ben de...
Trenler dönme zahmetinde bulunurken
Viraj merkezine uzak olan tekerler
İçeridekilere göre daha fazla dönmek durumunda
Ve bazen onlar da iğrenç, tiz bir çığlık ile
Bebek ve ben ile...
Kayıt Tarihi : 7.9.2023 22:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!