Şiirler Ağlıyor...
Unutulduk diyorlar, hadi dön artık
Gönül dök biraz kelimelere, seni konuşturmak için deli mi demeli
Gönlüme düşürdüğün merak, iz bırakıyor her geçen gün
Hiç bir şey bilmiyorum hakkında,
Kelimelerim fırça, hislerim tuval
Yüreğim, seni bembeyaz çiziyor.
Şimdi dök gönlünü kelimelere...
Sana üç vasıta vereyim, bir biriyle, bir biriyle koş bana.
Sana akan demir rayları döşeyeyim, biri sen biri ben, paralel yürü bana
Kimsin hiç bir fikrim yok, korusun bizi iki ray aradaki ayrılık
Sana deli de diye bilirim sokakta ki adamda...
Ama incelemeye değer incilerin var. Dokunmak istiyorum bütün ürkekliğimle, eteğindeki dilinden düşerek incileşen duygularına
Sonra düşeyim hazanda düşen yaprak gibi, toprağı kucağın bilerek
Dilsiz duyguların sarıp sarmalasın beni, uyku düşsün gözlerimize
Ağlasın şiirler, ağlasın rüzgarın ıslığında bir birine çarpan hazan yaprakları
Kayıt Tarihi : 30.5.2017 05:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!