Ağlasın Dursun Şiiri - Recep Marangoz

Her gün beş vakit okunur ezan
Dost beni kapıya bağlasın dursun.
Yüce Yaradan’ım kaderi yazan
Yar beni uğruna dağlasın dursun.

Kuru yatağıma, sardım hasıra
Merhamet eylemez nefis esire
Cefâ çekmek nedir? sorun Mansur’a
Kor beni ateşte tavlasın dursun.

Aşk hançerin saplar girer derine
Kimse ermez aşıkların sırrına
Ferhat canın verdi döndü Şirin’e
Yol beni dağlarda eğlesin dursun.

Çıktım gurbet ellere düştüm yollara
Bülbül aşkın okur gonca güllere
Yâr senin elinden düştüm dillere
El beni dilinde söylesin dursun.

Nazlı yârdan sevgi diledim durdum
Gözyaşım silmedim yaladım durdum
Karıştım geyiğe meledim durdum
Avcı beni görsün avlasın dursun.

Bu fani dünyayı bırakmayanlar
Evlada gerçeği anlatmayanlar
Ahiret mirası bırakmayanlar
Oğluna kızına yalvarsın dursun.

Yaradan’dan emanettir canımız
Bir hatıra kalır burda anımız
Ahir zamandan ne olur halimiz
Aşık Sebilî’yem ağlasın dursun.