derler ki
bir ana dayanamadı evlat acısına
lanet yağdırıp kinini kursağında tutana
sonra geçirip halatı boynuna
astı kendini ceviz ağacına
ceviz ağacı incindi acısından
bir serin bahar sabahında
durmadan dallarından sızan su değil kandı toprağına
ve dallarda yapraklar solgundur
ve dallarda akıtılan ananın acısına
cevizin vicdan acısıdır
ceviz ağacı bir meydanda
dolu dolu yeşiliyle nasıl tatlıdır haziranda
yeşil uçarı keskin
yeşil kokulu bir dal
uzar salınır endamıyla köy meydanında
on yedi yaşında bir genç
gözleri güleç mi güleç
onu kim üzdü erkenden
tepeleme bir dünya dururken
...
...
Burhan GündoğanKayıt Tarihi : 23.7.2008 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
samimi ama acı...
gözleri güleç mi güleç
onu kim üzdü erkenden
tepeleme bir dünya dururken
TÜM YORUMLAR (8)