Ağlasın Şiiri - Ercan Kurban

Hüzünlü bir kalp ile dolaşırım çaresiz.
Beni mecnun edip meydana salan ağlasın.

Bir garip serseriyim yalnız, sevgisiz, fersiz...
Barışa yanaşmayıp zulme atan ağlasın.

Her dakikam zından, her ânım çekilmez azap,
Derdimimi görmeyip hüzne boğan ağlasın.

Eyyamım perperişan, ruhumda binbir gazap,
Sevgime yüz vermeyip aşkı soyan ağlasın.

Çok dertliyim Allah'ım, derde derman ararım!
Hâlimi anlamayıp hâlsiz koyan ağlasın.

Gece gündüz dolaşır, yâre merhem sorarım!
Garibe yüz vermeyip kâlsiz koyan ağlasın.

Zından oldu günlerim, hazin hazin inlerim!
Zulmile âbâd olup zulme atan ağlasın.

Mazi oldu dünlerim, garip mahzun hâllerim!
Vefa nedir bilmeyip hüzne boğan ağlasın.

Yalnızlar rıhtımına, demir attım sersefil,
Yapayalnız bırakıp beni üzen ağlasın.

Gülistanda açmıyor, ne gül ne de karanfil,
Bahçemi viran edip gülü ezen ağlasın.

Hicranla yanar kalbim, âh yalnızlık ne de zalim!
Vefa nedir bilmeyip zara salan ağlasın.

Yâre yâr olmak için yârelendi âh kalbim.
Aşkımı anlamayıp nefse uyan ağlasın.

Ercan Kurban
29.04.2014/ İstanbul