Düştük zamanın cenderesine,
İnsan:
İnsan olduğundan utansın.
Yaşayan mazlumun,
Düşmüş terekesine,
Kalan vicdan,
kaybolana ağlasın.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.