seni yorgunluguna sevmışım..
dağıldığın sabaha
kan yorgunu gozlerıne..
daha bir yakınsın şimdi
daha bir yakınık gözlerin....
seni galiba hüznünle sevmişim
karanlığı avuçlayıp
ortasında ellerimin
seni şimdi içebilsem..
sonra terini yudumlasam
tüm yorgunluguna inat
üzüm kaçkını gözlerini sızlatana dek ortasında otursam
sen ağlasan
ağlasan
ağlasan...
tum zamanları
saysam bende
ben gulsem sen......
AĞLASAN.
Kayıt Tarihi : 6.4.2005 22:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Memed Ayaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/06/aglasan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!