Ben üzüm bağlarından öğrendim
Kocaman bir çocuk olmasını!
Ve ellerim bir yaprak sarmasında
Gözlerin tek başına ağlamasını!
Ben bir pencere çiçeğiydim
Fesleğen ve yahut sardunya
Ve ellerin okşarken toprağımı
Öylece susup kalmasını!
Ben sokak aralarında öğrendim
Yalnız çocukların,
Açılmayan pencerelerin önündeki
Ağlamayan çiçekler gibi erkenden solamasını..
Kayıt Tarihi : 18.12.2004 15:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
TÜM YORUMLAR (2)