Dünya denen yükün, altında kaldım
Neye, kime baksam, kısmen özürlü
Boş verip; engini, yokuşa saldım
Ağlasam bir türlü,gülsem bir türlü.
Rızk için toprağa, tohumlar ektim
Ya nasip dedim, sabırlar çektim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim