Dünya denen yükün, altında kaldım
Neye, kime baksam, kısmen özürlü
Boş verip; engini, yokuşa saldım
Ağlasam bir türlü,gülsem bir türlü.
Rızk için toprağa, tohumlar ektim
Ya nasip dedim, sabırlar çektim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
