Ağlasam Bile Duymazsın Sesimi

Bir öfke anıydı çok sinirlenmiştim,
Kurtarıcı sanki sigaraydı yaktıkça yaktım.
Kaybettim dumanların arasında kendimi,
Kaybettim umutlarımı, aşkımı herşeyimi..
Sevgim için tırmanmıştım dağlara, aramıştım seni,
Uçsuz bucaksız yamaçların kıyılarında,
Sormuştum ceylanlara, kuşlara, ağaçlara,
Gözyaşlarımla sulamıştım çiçekleri,
Yağmurlar az gelmişti sevgimi kurtarmaya,
Duygularımla yıkadığım, ayak bastığın toprağa.

Ağlasam bile, duymazsın sesimi,
Hissetmezsin ben de atan yüreği, sana nasıl dokunduğumu,
Ve defalarca resmini, öpüp öpüp savrulduğumu..
Uyan artık uyan, baksana halime,
Bir ben daha var mı söylesene, var mı..
Bulabilirmisin benim gibisini,
Sana aşkla bakan, sevgiyle yüreğinde taşıyan,
Özlemle günlerini, günlerine katan, bir sevgili daha var mı.
Akşamlar dost olursa gecelerime, lavlar gibi yanan yüreğimle,
Aşkımı bağıracağım... haykıracağım herkese.

İstanbul`a aşıktım seni tanıyana kadar,
Şimdi ise bölündü sevdam, katlandı bir bilsen ne kadar..
İstanbul`du gözlerinde gördüğüm, sevginle yaşadığım,
Hayatımı sana adadığım ve defalarca,
Boğaza sevgimi haykırdığım İstanbul.
Denizdi gözlerin, gücündü yedi tepesi, ya aşkın..
Martılarla bana yolladığın aşkın..
Silinir mi gönlümden hiç güzelim.
Gemiler limandan ayrılırken mendilim hep ıslaktı.
Gözyaşlarımla sevdiğim sen, gözyaşlarımla sevdiğim.

Sen yandığım, bir ömür boyu yanacağım, tek sevgilim.
Aşkını sakladığım tek yerim, yüreğim..
Sensizlikle dolan hayallerimle, akşamlara esir kalbimle,
Hasretimde bitmiyor... hiç bitmiyor sevdiğim.
Güneş saklandı bulutların arasına, artık hiç doğmuyor.
Yıldızlar bir bir kayboldu gökyüzünden,
Geceler daha bir karanlık, geceler daha bir sessiz,
Yokluğuna alkış tutuyor aydede bile küstü gidiyor.
Günler mahzunlaştı aylar sevdayı aştı ya yıllar..
Özleminle kanat taktı... uçuyor aşkım... uçuyor.