Ve bir gün akar o kan damarlarından damla damla
Bir damla gözyaşı süzülür yanaklarından dudaklarına
Yüreğine bir ateş topu düşer, yanarsın
An gelir duyarsın seni çağırdığımı, ağlarsın
Gözlerin uzun uzun dalıp gider o kahreden geceye
Bir fırtına kopar yüreğinden ölümün koynuna
O iğrenç ellerini dolaştırır yüzünde, korkarsın
O an geldiğinde yüreğini boşaltır hüznün
Yüreğin, duyguların duymazlar artık seni
Koskoca bir hiçle yapayalnız ortada kalırsın
Yenilmişliğin ağır basar o yorgun gecelerde
Zehirli bir karanlık çöker üzerine
Gün ve gün, an ve an yavaş yavaş tükenirsin
Hıçkırıkların düğümlenir boğazına
Göz pınarların kurur, hüzün akar yaş yerine
Kaçmak istersin, kaçıp kurtulmak
Bırakmaz peşini, gözünde canlanır hatıralar
Ve seni çağırdığım o son gün
Kabrimin başında oturur ağlarsın
Kayıt Tarihi : 11.2.2016 14:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!