4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Ağlarken şiir yazmanın utancı;
Hiç dinmeden yağsa da yağmurlar;
Gizlese gözyaşlarımı.
Hep de ağlıyorum sanmayın,
Onca yıkıma uğramama rağmen.
Hayatın hala üstüme gelmesi bazen beni güldürüyor,
Pencereden baktığımda gördüğüm
Yitik hayatlar,
Kırık dökük hayaller,
Paslı insan sürüleri,
Bırakmıyorlar hala çatlamış ruhumun peşini.
Kayıt Tarihi : 15.5.2021 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!