Ağlarken Gülebildiğimde Şiiri - Şafak Erdem

Her şey yeni başlıyor
Ama biraz da olsun çözdüm bu hayatı
Her şey gelip geçiciymiş bunu anladım
Ağlarken gülebildiğimde...
Ama yapılan ya da sadece yapılabilme umuduyla
Yarım kalan her şey insanda derin yaralar bırakır
Yaşamak gerçekten büyük bir oyunmuş
Ve bu oyunu çözebilmek için biraz becerikli olmak gerekirmiş
Ben yeterince becerikli değilim galiba
Ya ben kuralların dışına çıktım
Ya da ben hiçbir zaman bu oyunun içinde olmadım
Bir şeyler eksik kaldı hep hayatımda
Çok yaklaştım mutluluğa ama senaryo değişti galiba
Kendimi yeni ve büyük bir oyunun içinde buldum
Bu oyunda ben başroldeydim ve oyun tek kişilikti....
Kimi zaman dostlarımla alemlerine daldım bu dünyanın
Kimi zamanda yalnızlığımla boğuştum kuytular da
Zevk aldım yaptığım her şeyden
Arkama dönüp baktığımda gülümseyebiliyorsam
Ne mutlu bana!
Hayatı dalgaya alır bazılarımız
Ama hayatın da derin ve büyük bir dalga olduğunu bilmezler...
Elbet öğrenir herkes hayatı ama çok geç kalınabilir
Hayatı yenmek için düşünceli ve duyarlı olmak gerekir
Düşünmek düşünmek düşünmek işte tüm sır bundadır.
Herkes düşünceleriyle yaşar
Düşüncesi için savaşır ve elde eder
Bazı duygular düşüncelerden öne geçebilir ama
Bunun bir sınırı vardır!
Bir de aşk vardır
En güzel şey gibi gelir insana
Derin duygular,hüzünler,mutluluklar,sevinçler yaratır bizde
Ve son hatırası olarak gözyaşlarını bırakıp terk eder bizi.....
Her şeye rağmen elindeki şansı kullanmalı insan
Yaşam insana bir şans olarak verildiyse
Sonuna kadar devam etmelidir....
Bazen kopacak kadar incelse de hayatımız
Dönüş yolu vardır elbette uçurum kenarlarından....