Ağlarken Gördün Mü? Şiiri - Zennehar Yılmaz

Annem sen beni hiç ağlarken gördün mü? Annem, ama ben senin içinde kopan, Parça, parça kanatan gözyaşlarını Gördüm ben annem, ben içime ağlarken Sana kıyıp ta gösterebilir miydim gözyaşlarımı İçinde kopan parçaları hissettikçe Sana ben ağlaya bilir miydim can annem Yüzündeki bir tebessüm benim sevincim Annem senin her nefes alışın bana hayat annem Annem sen beni hiç ağlarken gördün mü? Ben senin içindeki sevdanı kaybetme ürpertisini Ben senin yavruların için kanattığın yüreğini Yalnızlığının kapkara perçemini gördüm annem Dertleri yara yapıp kanattın içine akıttın annem Annem ben seni hep ağlarken gördüm annem Dağlanmasın yüreğin ağlamasın göz nurun annem Annem sen beni hiç ağlarken gördün mü annem Ben seni ağlarken çok gördüm annem Beni ellere gelin ederken dayanamam diye Annem vedalaşmadan sessizce çekip gidişinle Ben seni ağlarken çok gördüm annem Sen beni ağlarken hiç gördün mü canim annem Ben senin içine akıttığın gözyaşlarını acılarını Parça, parça kopan kanayan yaralarını gördüm annem Sana hakkım geçemez annem helaller senin hakkın Sen hakkını helal et döktürdüğüm gözyaşları için Göremediğim kopan parçalardan ziyade Devasız dertlerin sana verdiğim yük için Sen hakkını helal et canım anam Annem ağlarken çok gördüm beni ağlarken hiç gördün mü?