Ağlarken Gelişine Şiiri - Ozan Efe

ağlarken gelişinde
dünyanın umuruna
bağlarken çelişine
doyanın dumuruna
tuttuğunu ağzına götürür
adım atışında ürperir
azıcık korksa çığlığı

salkım söğüde eğil
acun malına meğil
gördüğü hoşça değil
oynadın çamuruna
toprağına dost olalıdan beri
okşayışından belliydi
batırdığın yağlığı

sancılarında yekün
acıdığından sakın
belinde onca yükün
kaynadın omuruna
baharın dalından renkli
gözlerin cıvıltısında kuşlar
bundan güzeli canın sağlığı

ozan efem tanınsan
yüzünden güle insan
baharla geldin nisan
doymadın samuruna

160811denizligülcebuluşma