dünyaya geliriz,
karanligin icinden siyrilip
zamana acariz gözümüzü
gördügümüz isiktir belki bizi korkutan
aglariz...
öyle aliriz
ilk nefesimizi
güler bizi ilk duyanlar, görenler, kundaga saranlar
son animizda
yumdugumuzda karanliga yeniden gözlerimizi...
verdigimizde son nefesimizi,
feryat figan aglar
ardimizdan sevenlerimiz, agitlar yakar
yürekler acidan sizlar
öpüp son bir kez saguk alnimizdan,
kapatirken o titrek elleriyle
gözlerimizi
biz geride birakiriz sevenlerimize anilarimizi
yitip giden sesimizi...
gitmeden bir siir gibi
anilar birakacagiz ki
unutmasin
su zalim dünya
kisacikta olsa gelip gittigimizi
21.02.2010
Hidir KalayKayıt Tarihi : 21.2.2010 10:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gelip gidenler icin... geldik ilk nefesimizde agladik yolcu ederken gidenlere donuk son bakislarinda agladik yolcu ederlerler bizi son nefesimizde aglattik
![Hidir Kalay](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/21/aglariz-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!