bir sabah ansızın elveda dedin
yürekten gizlice akıp ağlarım
bu sevda buraya kadardı dedin
gittiğin yollara bakıp ağlarım
kollarım boş kaldı sararken seni
kimsesiz yollarda ararken beni
hüzzam şarkılarda anarken seni
yine bir sigara yakıp ağlarım
can evime ateş düştü yanıyor
ruh ayrı bedenim ayrı kanıyor
umut işte seni döner sanıyor
solmuş resimlere bakıp ağlarım
her şey kader kısmet nasip demiştin
kaderi sen kendin değiştirmiştin
en başında bana yemin etmiştin
bunları aklıma takıp ağlarım
gençlik rüzgarında savrulup gittim
hayatın içinde kaybolup bittim
ne ettiysem inan ben kendim ettim
acılar nehrine akıp ağlarım
yollarım bitiyor meyhanelerde
seni arıyorum köhne yerlerde
divaneye döndü adım dillerde
sağıma soluma bakıp ağlarım
şimdi böyle sarhoş berduş olmazdım
son bahar gelmeden bende solmazdım
sana karşı böyle kinle dolmazdım
bütün resimleri yakıp ağlarım
kaderin talihin suçu ne bunda
yaraladın beni sen bu oyunda
ecel oldun bana işte sonunda
mazime özlemle bakıp ağlarım
Kayıt Tarihi : 29.7.2014 07:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!