Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Öyle zamanlar vardır ki ve öyle anlar yaşanır ki kimsenin hatırlatmasına gerek kalmaz.Zaten hep beynimizin,yüreğimizin bir yerinde,her hücremize sinmişse varlıkları ve hiç unutulmuyorsa............. Kim susturabilir ki?
Saygılar
ağlamak şair kaderidir derler,,alkış
Sayın Birol Hepgüler,
Nefis.
Ve çok buruk...
Dilerim zamanla alışırsınız.
NE GİTSİN NE SİZ AĞLAYIN :))
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta