Eskimiş köhne odam da ağır ağır çayımı yudumlarken
Birden sen geldin aklıma kuytulaşmış gönlüme
Alıp götürdü beni hislerim hiç tanımadığım yerlere
Azap dolu saatler den kurtulup bir hicran bahçesine.
Orada zaman benimle su gibi akıp gitmekte
Güllerle bezenmiş salıncakta sallanıp
Kalbime saplanan ok gibi ciğerimi parçalamakta
zamanın akışı içerisin de çılgın hislerimle.
Kaybolduğu an hislerimin birden bire
Çayım soğumuş,gözlerimse nemli bende
Hüzün kaplar yüreğimi kalkamam yerim den
Ve ben hep ağların senin için gülüm derinden.
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 08:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!