Ağlarım Şiiri - Ayşegül Bahceci

Gurbetele düştüm gencecik yaşta
Ah benim sılam der yanar ağlarım
Yürekte ızdırap, hasretlik başta
Tüm sevdiklerimi anar ağlarım

Kederle demlendim akşam olunca
Efkarla gamlandım güneş solunca
Sabah olmak bilmez yalnız kalınca
Yatağımda döner döner ağlarım

Çıkmazdım gurbete babam olsaydı
Yanımda dağ gibi dimdik dursaydı
Ne olurdu benden sonra ölseydi
İçim sızlar, her dem kanar ağlarım

Anamın hayali gönlüme düşer
Özlem ile benliğim kavrulur pişer
Kokusun ararım yüreğim taşar
Issız kuytulara siner ağlarım

Ben yokken yarimi vermişler ele
Nasılda kıymışlar o gonca güle
Sevdiğimin yoluna ölürdüm bile
Şu gurbeti kınar kınar ağlarım

Sılamın yolları uzar giderse
Gönül daha fazla hasret güderse
Kahırla eririm gurbet kaderse
Derdi kederlere banar ağlarım

Ayşegül Bahçeci/Ankara