Ağlarım Şiiri - Seyhan Korkmaz

Ağlarım
Ben de ağlarım bazen
Bir gurbetçiye, hasret kokan
Bir yavruya, öksüz kalan
Bir garibe, musap yatan

Bir vefasız aklıma düşünce
Bazen yağmur yağınca
Bazen hava kararınca
Yaşlı kadın kimsesiz kalınca

Soğukta üşüyen kediye
Çocuklarını özleyen anneye
Çaresiz kalmış babaya
Hayalleri yıkılan delikanlıya

Durmadan uzayan yollara
Her daim kapanan kapılara
Derdi dermansız kalanlara
Acılara, günahsızlara

En çok masumiyete
En çok çocuklara
Mahzun çocuklara
Umudun yokluğuna
Ağlarım