Yârimi yitirdim gurbet ellerde!
Dolanı dolanı arar ağlarım...
Visale erişmek yokmuş kaderde!
Dermansız dizlerim, yorar ağlarım.
Ah-u vah ederim, elemim bitmez;
Feleğin dehrine takatim yetmez,
Her nereye gitsem bir fayda etmez,
Gelenden geçenden sorar ağlarım.
Firkatin ateşi yakar bağrımı…
Kimsecikler bilmez yürek ağrımı.
Duyan hiç bulunmaz gönül çağrımı.
Bu kahırla ömür sürer ağlarım.
Gönlümün atına dizgin vuramam,
Bendeki ahvali hayra yoramam,
Evde, sokakta, bir yerde duramam;
Bazı çıkar bazı girer ağlarım.
Ben de bir kere şad olayım diye.
Eski sevdalara dalayım diye.
Yârin kokusunu alayım diye.
Bahçede gülleri derer ağlarım.
Bahtın tuzakları keser önümü.
Hangi yana gitsem bulmam yönümü.
Ne olacak halim? Bilmem sonumu.
Yokluğun sırrına erer ağlarım.
İnsanlar bu şehre girer dört koldan.
Kimi gelir sağdan kimisi soldan.
Bilsem yar geçecek bastığım yoldan.
Şu ömrü önüne serer ağlarım.
Ne kadar çırpınsam yâri bulamam.
Şu yalan dünyada murad alamam.
Ben Kaan’ım amma mesud olamam.
Çökerim, dizleri kırar ağlarım!..
Kaan YILDIZ
(22.11.2019)
Kayıt Tarihi : 22.11.2019 10:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!