Ağlarım. Şiiri - Aşık Molla Mehmet Akça

Talihsiz başıma yanar ağlarım
Hasreti firkata yanarım gayri
Tutuştum biçare ateşe nârâ
Garip bülbül gibi öter ağlarım.

İstemedim senden böylece dilek
Vurdu hançerini bağrıma felek
Gayrı haram oldu şaire gülmek
Gamlı gözyaşımı döker ağlarım.

Bir emelle bahçesine oturdum
Çok ümitle hanesine getirdim
Mecnun gibi ben leylamı yitirdim
Talihsiz başıma güler ağlarım

Çok uğraştım çalamadım sazı mı
Uçurmadım ördegimi kazı mı
Kaybettim tam bir aylık kuzumu
Gayrı gözyaşımı döker ağlarım

Hayret ettim şu hummalı düşüme
Hele bakın şu feleğin işine
Zehir kattı genç yaşımda aşıma
Bu kadere boyun eğer ağlarım.

Acele evlendim gayet zamansız
Bu işlerin sonu oldu dumansız
Hiç insaf etmedi zalim imansız
Vefasız bir yâre düştüm ağlarım

Geçti hayal gibi sanki düş gibi
Elden uçtu bir alıcı kuş gibi
Çok zamansız bir çaresiz iş gibi
Asfaltlı yollarda tozar ağlarım.

İnanmam kadere talihsiz başım
Dünyada ters gider daima işim
Acıdı yüreğim sızladı dişim
Kerpetene takıp çeker ağlarım.

Bu acı haberi her duyan geldi
Firgatın eseri bağrımı deldi
Kurtuluşda evim kapalı kaldı
Şöyle seyran edip bakar ağlarım.

Bilmem düşmüydü yoksaki hayal
Birden tutar oldu saz ile kaval
Sebebimiz oldu hanevli kemal
Tecelli kısmete yanar ağlarım

İçerdenmi çıkar bunun acısı
Bozdu aramızı zalim bacısı
Çok yiğindir Aksarayın gıcısı
Elimde tırpanım biçer ağlarım

Yürekler acısı dayanmaz kimse
Bizi kınamayın alalım hisse
Dünyada şaire acımaz kimse
Sanki Melihayı anar ağlarım

Bize böyle yapan belasın bulsun
İkaz nasihatın gününü görsün
Birşey değil Türk milleti sağolsun
Sonra tarihlerde duyar ağlarım.

Bilmiyoruz iyilikten bi haber
Yazgıya yazılmış bu kötü kader
Aşık molla yolun uzanır gider
Dört tarafı seyran eder ağlarım.