Kış gelince,
Kediler,köpekler,kuşlar…
Buğulanmış camlardan,
Hüzünlü hüzünlü çaresizce bakar ağlarım.
Kış gelince,
Minik kuşlar,martılar,üveyikler,
Karlar arasında donarak ölürler,
Başımı ellerimin arasına alıp ,çaresizliklerine ağlarım.
Kış gelince,
Yoksulun damından kar suları damlar,
Annelerin kucağındaki minik yavrular,
Geceleri onları düşünür, gizli gizli ağlarım.
Kış gelince onlarla üşürüm,
Onlarla donarım sımsıcak odamda,
Battaniyelere sarılıp,ısınamam bir türlü,
Yüreğim titreyerek, hüngür hüngür ağlarım.
Atik Acar
Kayıt Tarihi : 24.12.2017 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!