Kızgınım ben yaşanmamış hayata
Dağ üstünden eridikçe çağlarım
Yarden ayrı geç kalmış bir bahara
Ölüm ona yaklaştıkça ağlarım
Ben o yari istemeden bulmuşum
İstemeden bu alemde yokmuştum
Hakikatı yaşayan bir kulmuştum
Ölüm ona yaklaşınca ağlarım
Hasretimin baş ucunda düşman var
Her acının ortasında yara var
Karanlığın gölgesinden o bakar
Ölüm ona yaklaşınca ağlarım
Gülüyor bak doğan güneş insana
Heyecanla haykırıyor baksana
Yağmur ile ıslanmasan korsana
Ölüm ona yaklaşınca ağlarım
Ölüm yaşam arasında sıkışan
Gökyüzünde yıldız olup akışan
Bırakmadı canı cana yakışan
Ölüm ona yaklaşınca ağlarım
Unutanlar unutulmaz bunu bil
Aşka bakan yürekleri tenden sil
Defterinden yaprak düşmüş onu dil
Ölüm ona yaklaşınca ağlarım
Bahattin Tonbul
14.4.2012
Kayıt Tarihi : 14.4.2012 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevdayı aşkı tanımazsam ağlarım.........................11
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/14/aglarim-176.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!