erkekler ağlamaz derlerdi...
aksine,
ben
ağlamayı çok severdim...
amma...
nerden bilecektim ki
annem için,
gözyaşlarımla
yerleri silecektim...
ben,
62'mde
yaşlarımın yağmurunda...
annemle,
82'sinde
yaşamının boşluğunda
böyle kesişeceğimizi
nereden bilecektim...
eğer
deseler ki..
''-yaşlarınla
testileri doldurursan
annen düzelir...'' diye
kuruturdum pınarlarımı
taşırırdım testileri
annem için..
içim içim
Fikret Turhan-Yalova,
08.08.2014.
Kayıt Tarihi : 8.8.2014 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!