Ağlardım Şiiri - Anıl Çelik

Ağlardım

Ağlardım gözlerinin uzandığı yerde olmayınca
Gonca gül olup da sende solmayınca
Çölde tek dal olup, gelip bana konmayınca
Gönlümü ömrüne gömer oturur başında ağlardım..

Sol yanıma düştüğün gibi sağıma düşmeyince
Uğruna yaktığım hayatıma göz ucun ilişmeyince
Baykuşları okşayıp, bülbülümle gülüşmeyince
Tebessümü topraklar, toprağını okşar ağlardım..

Verdiğim güle düşüp yüzün, dikenlere gülünce
Şu ebed yüreği red edip, fani kollarda ölünce
Kendimi sende, seni elde görünce
Göğsümü harına katar, narında ağlardım

Beni herkesten biri görüp istemsizce anınca
Ellerimin hasretlisi ellerine başka eller alınca
Bir de pencerende ışığın aşığın için yanınca
Kimsesizliğime dolardı boğazım, insin diye ağlardım..

Duvarda uzun uzun asılı kalırdı bakışlarım.
Gah incelirdi, gah çatılırdı bakışlarım
Yüreğime indirdiğin gibi duvarlara inince yumruklarım
Dişlerimi sıkar, ağlardım.

Şimdi dolsa seninde gözlerin, sözlerin bana ısınsa
Dizlerin bükülse yere, ellerin bana açılsa
Dudakların duraklarımdan alıp indirse kalbine beni
Seni sineme sarar, yaraladığın yerleri rahmet sayar ağlardım...

Anıl Çelik
Kayıt Tarihi : 28.3.2018 01:15:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Anıl Çelik