Yusuf'u kardeşi kuyuya atar,
Ağlar Yakup ağlar Yusufum diye.
Yusuf'u karanlık kör kuyu yutar,
Ağlar Yakup ağlar Yusufum diye.
Babalarına Yusuf öldü derler,
Gömleğini Yakup'a getirirler.
Kuyuda Yusuf'a can olur yerler,
Ağlar Yakup ağlar Yusufum diye.
Bir kervan gelir kuyudan su alır,
Oradan geçenler Yusuf'u bulur.
Ağlarken Yakup'un gözü kör olur,
Ağlar Yakup ağlar Yusufum diye.
Bir kervancı gelip elinden tutar,
Kuyudan çıkarıp kervana katar.
Kervancı Yusuf'u pazarda satar,
Ağlar Yakup ağlar Yusufum diye.
Yusuf böyle yaşamaya alışır,
Sarayda vezir olarak çalışır.
Mendil salıp babasıyla buluşur,
Ağlar Yakup ağlar Yusufum diye.
Kayıt Tarihi : 3.1.2016 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)