Ağlar Liselim Şiiri - Mehmet Yaş

Cihan duymuş olsa bile ününü,
Kalemim kininden ağlar liselim.
Şen, şakrak görsen de garip gönlümü,
O kendi dilinden ağlar liselim.

Ne çıkar oldunsa lise mezunu?
Oynamaya kafi sanma kozunu..
Kırıta, kırıta verme pozunu,
Zaman eyleminden ağlar liselim.

Sevgimi değiştin birkaç kitaba,
Diplomalı cahil yok mu acaba?
Bir yanılgı daha kattın hesaba,
Sayfalar şerrinden ağlar liselim.

Fark eder mi dünya meçhul bir yolsa,
Biraz da kalbine insanlık dolsa..
Bana dediklerin duyulmuş olsa,
Âlimler ilminden ağlar liselim.

Çehrem gözyaşları ile yoğrulmuş,
Ruhum hasretinle yanıp kavrulmuş..
Dünyanın düzeni kahpe kurulmuş,
Gülen de içinden ağlar liselim.

YAŞ der; bu halim ne Allah kerimde?
Hiç mi gülmek yokmuş şu kaderimde?
Gözümde, gönlümde, şiirlerimde,
Hep senin derdinden ağlar liselim.

15.10.1975 / Konya