Ağlar Gözlerim Şiiri - Mehmet Emci

Güneş batınca şu yüce dağdan
Akmaya başlar benim gözlerim
Hayatın kapalı sisli camından
Bakmaya başlar benim gözlerim

Gecenin hüznü çökünce hayallere
Nasıl ihtiyaç duyuluyor tatlı sözlere
İnsan deyip te bakınca sahte yüzlere
Ağlamaya başlıyor benim gözlerim

Ben deki mevsimler nedense hep kış
Üşüyor içimi ısıtmıyor hiç bir bakış
Nedense bazen de hayattan bir kaçış
Hasretine ağlıyor benim gözlerim

Etmeden hiç şikayet yavaş yavaş
Yüregim de hüzün bende bir telaş
Yanagıma süzüldükçe bir damla yaş
Kipriklerim ıslanır ağlar gözlerim