Gün ışığına hasret bir gül gibi
Öyle mahzun öyle solgundu yüzü
Büküktü boynu güneşsiz bahar gibi
Gözlerinde bir telaş bir korku vardı
Sanki yaşamaktan korkar gibi
Sonra bir siren sesiyle
Değdi gözlerimiz birbirine
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
