Gece yarısıydı Ankara'da yine sis vardı
el ayak çekilmişti uyumuştu bütün şehir
bir ben uyuyamamıştım takılmıştı zihnime
çok eskilerden eski bir şiir
amatör bir şairdi yazarı ayrılığa aşka dair
şiirler yazarmış gençliğinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim