Ağlar dururum şiirlerin kıyısında

Gece yarısıydı,Ankarada yine sis vardı...
El,ayak çekilmişti uyumuştu bütün şehir
Bir ben uyuyamamıştım takılmıştı zihnime
Çok eskilerden,eski bir şiir
Amatör bir şairdi yazarı,ayrılığa,aşka dair,
Şiirler yazarmış gençliğinde....
Adını unuttum, lise müdürünün eşiydi
Öldümü kaldımı şimdi nerelerde kimbilir?
Besbelli kalbini çok kötü kırmıştı ki sevdiği,
Şöyle başlıyordu şiiri,kalp bir billur parçası,
Bir kere parçalanır,yine seni seversem,
Nefsi yok demezmisin? sitem doluydu her satırı
Şimdi sorma nerden geldin buraya diye
Senin de kırdılar kalbini, biliyorum tamiri biraz zor
Senin de yüreğin ığıl,ığıl kanıyor bu günlerde
Al ne varsa kanım da, iste sen yeter ki,
Al,al canımda senin olsun sen üzülme