1996 Yılında Milli Eğitim Müdürlüğünden ayrılıp da Reyhanlı Meslek Yüksekokuluna tayinim çıktığında Kırıkhan’dan ayrılmak zor gelmişti onun üzerine
Bırakıp gidiyom körpe kuzular
Aklıma düştükçe yaram sızılar
Kader böyle imiş kara yazılar
Ağlan yavrularım benle beraber
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Sılayı bırakıp gurbet yollarına düşmenin verdiği acıyı bilirim.
Çok hevesli olduğumuz için değil ekmek peşine diyerek düştük yollara. Göz yaşlarıyla düştük yollara geride göz yaşları bırakarak.
Güzel şiirnizi kutluyor tam puan veriyorum
Ümran Tokmak
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta