Ağlamıyorum Anne Şiiri - Yunus Duysal

Yokluğun deldi ince bağrımı
Her attığım taş önce bana çarptı
Her renk bende siyah mı durur be
Ağlamıyorum, gözüme toz kaçtı..

Benim hiç oyuncağım olmadı
Ellerime toprak verdiler avuç avuç
Üzmedi beni kirli bir ceket veya yırtık bir pabuç
Ellerime verdikleri toprak
Hepsi bu dediler bir avuç..

Hadi gel bana şarkı söyle
Okşa dizlerinde saçlarımı
ahh ahh..
Gelmeyeceksin biliyorum
Yok yok ağlamıyorum
Gözüme toz kaçtı

Büyüdüm anne,
Sensizlikte büyüdü benimle
Artık her geldiğim de bir avuç toprak alıyorum
Yok yok gözüme toz kaçtı kızma
Ağlamıyorum...
Ağlamıyorum...