Ağlamıyorum Şiiri - Eyüp Cüce

Yokluğundan değil, işin doğrusu,
Efkar geldi geçti, ağlamıyorum.
Göz pınarlarımda gam tiyatrosu,
Perdesini açtı, ağlamıyorum.

Bu ani gidişin yaksa da bağrı,
Sebepsiz gidene yapılmaz çağrı.
Bindiğin vasıta gözüme doğru,
Işığını saçtı, ağlamıyorum.

Yansam bile yüreğimden, özümden,
Bir damla yaş akmayacak gözümden.
Ateş bastı; su serptiğim yüzümden,
Bir kaç damla uçtu, ağlamıyorum.

Yüreğimden azat olmuş kölesin,
Git demedim, gel de demem, bilesin.
Kendin gittin, yine kendin gelesin,
Bu yaptığın suçtu, ağlamıyorum.

Fark etmez gitsen de Çin'e, Maçin'e,
Kalbin sorar "Şu Cüce'nin suçu ne"
Sigaramdan gözlerimin içine,
Biraz duman kaçtı, ağlamıyorum.