Gözlerine hüznümün katresi demirlemiş
Bu yakamoz değil sen ağlamışsın İstanbul
Bir zaman surlarında nice toplar gürlemiş
Şimdi sevdâyı yâda bağlamışsın İstanbul
Korular yeşillenmiş, süslemiş omuzunu
Gül hicrânına basmış Marmara'nın tuzunu
Sana yanık bir âşık bulmadan otuzunu
Yaşlanmış, yüreğini dağlamışsın İstanbul
Şarkılar sana olan sevdâları anlatır
Söylenen her menkıbe ismini anımsatır
Aşkın binlerce yıldır yazılmış satır satır
Milyonlarca gönülden çağlamışsın İstanbul
Beşiğinde martılar, güvercinler uyumuş
Buymuş sevdânın rengi, arzın adı buyumuş
Bir şâirim rahmetli kollarında büyümüş
Bana bu huzûru sen sağlamışsın İstanbul
İstanbul
24.11.2009
Kayıt Tarihi : 28.2.2010 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İSTANBUL İLE SÖYLEŞİ
Masmavi Marmara ile bezenmiş
Ya Rab bu İstanbul ne de güzelmiş
Dünyalar durdukça sende durasın
Aşığım sana ey canım İstanbul.
Sınırın Şehid kanıyla çizilmiş
Camiler inci misali dizilmiş
Dünyalar durdukça sende durasın
Aşığım sana ey canım İstanbul.
Ezanlar yükselir Hakk’a ulaşır
Bak sen de Asya-Avrupa birleşir
Dünyalar durdukça sende durasın
Aşığım sana ey canım İstanbul.
Sen ki bir Tarihsin başlı başına
Altın yağmış toprağına, taşına
Dünyalar durdukça sende durasın
Aşığım sana ey canım İstanbul.
Eyyüb Sultanım, kaynıyor Enbiya
Hakk’ı haykırıyor Süleymaniye
Her yer tarih her köşe de Külliye
Aşığım sana ey canım İstanbul.
Sultan Ahmed-i şöyle seyrettim ya
Ah..! masum bakıyordu Ayasofya
Vazgeçmem üstüme gelse Dünya
Aşığım sana ey canım İstanbul.
İnan dizlerimde kalmadı derman
Aslına döneceğin gün ne zaman
Arştan yere inmedi ya bu ferman
Yalvarırım ayağa kalk İstanbul
Dedim Tarihinden mi kopardılar
Dedi: “gençliği benden apardılar”
Yıldızlar küstü, hepsi karardılar
Deme kurbanın olayım İstanbul
Bu halden çok muzdarip Evliyalar
Korkarım hicap duyar Enbiyalar
Sana duaya durmuş Asfiyalar
Yeniden, “kalk ayağa ey İstanbul”
Yoksa seni gözden mi çıkardılar
Hani nerde o şanlı akıncılar
Burca bayrak diken Ulubatlılar
İçimde yanan korsun ey İstanbul.
Eyyub Sultanla yanmıştı meş’ale
Şeref bize nasip oldu Fatih’le
Aşıldı surlar dillerde Tekbirle
Senin şanın, ‘namusumdur İstanbul’
Bir asırdır kıymetin bilemedik
Sanayide önlerde gidemedik
Kavgadan sana fırsat bulamadık
Affet İstanbul, “ümit varım elbet”
Unutmadık ‘Fatihten kalma ferman’
Kösteğin kırmak üzere küheylan
Vursun kösler, vira çalsın mehteran
Umudum sen, “muradım sın İstanbul”
Osman NURANİ derki çok büyüksün
Kalbimde Ülkü, dillerde türküsün
Sen bize, Yüce Allah’ın lûtfusun
Aşığım sana ey canım İstanbul
Osman Nurani—Mayıs-1999
Ey İstanbul senin kadar başka
Şehirler çok şey ifade etmez.
Senden başkası bana
Şehir olarak yetmez
Bu yüzden vakursun
Sen şehirlerin anası
Her bucağın mutlu eder insanı
Senin için feda eder canı kanı
Bu yüzden vakursun
Tarihi taşıyorsun
Bu yüzden vakursun
seni hergün her an başka biçimde......
o kaliteli yüreğinize armağan olsun şairim.....tebrikler
TÜM YORUMLAR (5)