Boşa geçen bir ömrün hüznünü yaşıyorken
Feryat edip boş yere, aleme ağlamışım,
Kulluk denen yükümü, sırtımda taşıyorken,
İsyan eden kara bir kaleme ağlamışım.
Meşakkati çekmeden ödüller beklemişim,
Maksudi mekanımda, meğer hep teklemişim,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta